အသျပာ လုလင္

ဘားမိစ္ကလပ္စစ္ ထဲက စာအုပ္တအုပ္ကို ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္မွာ ဖတ္ျဖစ္သည္။ စာေရးဆရာ မင္းလူ ေရးထားတဲ့ အသျပာလုလင္ဆိုတဲ့ ၀တၳဳတို စာအုပ္ ျဖစ္သည္။ ဆရာ မင္းလူေရးတဲ့ ေရးနည္းသည္ ၀ါက်တိုျပီး က်စ္လစ္သည္။ တခ်ိဳ ႔ေနရာေတြမွာ စကားေျပာဟန္လည္းပါသည္၊ တစ္မ်ိဳးေကာင္းသည္။

ဆုိရွယ္လစ္စံနစ္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးကို ေပၚေပၚလြင္လြင္ ေရးသားထားသည္။ ဆုိရွယ္လစ္စံနစ္ရဲ ႔ ေကာင္းကြက္ေရာ၊ မေကာင္းတာေရာ ဖတ္ရသည္။ ဆိုရွယ္လစ္ေပၚလစီအရ ျပည္သူမ်ားကို အခ်ိဳးက် ပစၥည္းမ်ား မွ်ေ၀ၾကသည္။ အေရအတြက္ မမွ်ေသာအခါ မဲစံနစ္ကို အသံုးျပဳသျဖင့္၊ တခါတေလ မလိုခ်င္ေသာပစၥည္းမ်ားလည္း ရသြားႏိုင္သည္။ ေနာက္မွ အခ်င္းခ်င္း၊ ျပန္လဲလွယ္ယူရသည္။

ထို႔ျပင္ တျခား ဗဟုသုတမ်ားလည္း ရရွိေသးသည္။ ဥပမာ "ကမာရြတ္ ဘာဒါ" ဆိုတဲ့ ဘပ္စကား မွတ္တိုင္၊ ရန္ကုန္မွာ အခုထိရွိသည္။ အရင္က အဲသည့္မွတ္တိုင္ေနရာမွာ Bada ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံျခားဖိနပ္ဆိုင္ရွိတာကို အစြဲျပဳေခၚရင္း၊ ဘာဒါမွတ္တိုင္ ျဖစ္လာသည္ဟု ဆိုသည္။

၀တၳဳ၏အဓိကေနရာတြင္ ဆရာမင္းလူ၏ သူငယ္ခ်င္း "စိန္ေၾကာင္" အေၾကာင္းလည္း ဖတ္ရသည္။ သူသည္ ငယ္စဥ္က ဆင္းရဲခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းမ်ိဳးစံုလုပ္ရင္း၊ စီးပြားေရး လုပ္ကြက္ ျမင္လာျပီး၊ ၾကီးပြား ခ်မ္းသာလာသူ ျဖစ္သည္။ ၀ိသမေလာဘ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူ၏ သူငယ္ခ်င္းအေပၚတြင္ ေဖးမကူညီတတ္သည္။ ရပ္ရြာ နာေရး ကိစၥမ်ားတြင္ သူ ကူညီတတ္သည္။

စီးပြားေရး တိုးခ်ဲ ႔လုပ္ရင္း၊ သူ၏က်န္းမာေရးခ်ဴျခာလာျပီး၊
.. တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ေငြရွာျခင္းအားျဖင့္ ျဖဳန္းတီးပစ္ခဲ့တယ္ ..
ဆိုတဲ့ သူ၏ေနာင္တ တရားႏွင့္ အဆံုးတတ္သည္။

စာဖတ္သူေတြကို
.. လူေတြဟာ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေနၾကတာပါလိမ့္ ..
.. ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ မလုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္ေနၾကရတာလား ..
.. ဒါမွမဟုတ္ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ဖို႔အတြက္ လုပ္ခ်င္တာေတြကို ေလွ်ာက္လုပ္ေနၾကတာလား ..
.. လူေတြက ေငြေတြကို ရွာေနၾကတာလား ..
.. ေငြေတြက လူေတြကို ရွာေနၾကတာလား ..
.. လူေတြက အခ်ိန္ေတြကို ၀ါးမ်ိဳေနၾကတာလား ..
.. အခ်ိန္ေတြက လူေတြကို ၀ါးမ်ိဳေနၾကတာလား ..
အေမးေတြနဲ႔ ၀တၳဳ၏ ေနာက္ဆံုး စာမ်က္ႏွာမွာ အဆံုးတတ္ထားသည္။

သံေ၀ဂ ရေစတာလား၊ စိတ္အားငယ္ေစတာလား၊ ဆိုတာ ေ၀ခြဲမရပါ။ တကယ္လုိ႔သာ တရား၊ ဓမၼကို ေလ့လာသင္ယူထားျခင္း မရွိဘူးဆိုလွ်င္၊ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္အားငယ္မိ ေနမွာ။ ၾကည့္ေလ၊ စီးပြားေရးေတြလုပ္ျပီး၊ ရတဲ့ပိုက္ဆံကို က်န္းမာေရးျပန္ကု၊ အႏွစ္သာရ ဘာမွ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အခုေတာ့ ဗုဒၶ၏ အနတၱဆိုတဲ့ ၀ါဒကို သံုးသပ္ဆင္ျခင္၊ ကိုယ့္ရဲ ႔ ခႏၶာ ႏွင့္ အခ်ိန္ကို အေကာင္းဆံုး အသံုးခ်ျပီး နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိေနတယ္ေလ။ အဲဒါ တရား၊ ဓမၼကို ေလ့လာသင္ယူျခင္းရဲ ႔ ေက်းဇူး ေပါ့။

ငါ၏ သတိ

ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ ေဆးေၾကာစဥ္
ငါေလ သတိ ထားမိသည္။

ေဆးေၾကာေနစဥ္ ခဏတြင္
သန္႔စင္ လာတာ ေတြ႔ခဲ့သည္။

ထိုစဥ္ခဏ သတိကပ္
ငါ၏ စိတ္သို႔ လွည့္ခဲ့သည္။

ဤထိုကဲ့သို႔ ျဖဴစင္ေအာင္
ငါေလ ေလ်ာ္ဖြတ္ ခ်င္မိသည္။

ေလ်ာ္ဖြတ္ခ်င္ေသာ ငါ့စိတ္သည္
ဆႏၵကိုသာ ျဖစ္ေစမည္။

ဆႏၵရွိေသာ ငါ့စိတ္လည္း
ထိုခဏတြင္ ပ်က္ေလသည္။

ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း ႏွစ္ျခင္းသာ
ထင္ထင္ ရွားရွား ရွိေလသည္။

ဤသို႔ျမင္ဖို႔ လြန္အားထုတ္
ငါေလ ၾကိဳးကုတ္ ရဦးမည္။

သတိ၊ ၀ီရိယ ငါ့စိတ္မွာ
အခ်ိန္တိုင္းမွာ ရွိေစမည္။

ဤသို႔ရွိစဥ္ ငါ့စိတ္တြင္
ကိေလသာမ်ား ကင္းေနမည္။

ကိေလသာမ်ား ဘယ္ေလာက္မ်ား
ငါေလ သိခ်င္မိခဲ့သည္။

ထိုကိေလသာမ်ား ေရတြက္ထား
အက်ဥ္း ၁၀ပါး ရွိပါသည္။

မွတ္မိလြယ္ေအာင္ ဤသို႔ငါ
မွတ္သားထားလိုက္သည္။

ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာ၊ မာန၊
ဒိ႒ိ၊ ၀ိစိ ရွိ
ဥဒၶစၥ ႏွင့္ အဟိရိ၊
အေနာတၱပၸ ရွိ။

ထိုကိေလသာ ၁၀ပါးကို
ငါေလ မုခ် ေအာင္ရမည္။

အခ်ိန္တိုင္းမွာ ဆႏၵရွိ
ငါ၏ သတိ ျမဲေစမည္။