"ကႎ သီလႏၱိ ေစတနာသီလံ ေစတသိကံသီလံ သံ၀ေရာသီလံ
အ၀ီတိကၠေမာ သီလႏၱိ" (ပဋိသမိၻဒါမဂ္)
"အဘယ္ တရားသည္ သီလ မည္သနည္း"
(၁)ေစတနာ သည္ သီလမည္၏။
(၂)ေစတသိက္သည္ သီလ မည္၏။
(၃)ပိတ္ဆို႔ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း-သံ၀ရ သည္ သီလမည္၏။
(၄)မလြန္က်ဴးျခင္း-အ၀ီတိကၠမသည္ သီလ မည္၏။ ဟူ၍ ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္က ဆိုပါသည္။
(၁)ေစတနာ သီလ ဆိုသည္က "သူ႔အသက္သတ္ျခင္း"အစရွိသည့္
"ကာယဒုစရိုက္(၃)ပါး" ႏွင့္ "၀စီဒုစရိုက္(၄)ပါး" တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ေသာသူ ၏
"ကမၼပထေစတနာ(၇)ပါး" ကို ေခၚျခင္းျဖစ္ပါ၏။
(၂)ေစတသိက သီလ ဆိုသည္က "မမွန္စကားကိုေျပာဆိုျခင္း"၊ "သူ႕အသက္သတ္ျခင္း"
စသည္တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ"သမၼာ၀ါစာ၊ သမၼာကမၼႏၲ၊သမၼာအာဇီ၀"ဆိုသည့္
"၀ိရတိေစတသိက္(၃)ပါး"ကို ေခၚျခင္းျဖစ္ပါ၏။
(၃)သံ၀ရ သီလ ဆိုသည္ က "ပိတ္ဆို႔ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း" ဟူေသာ "သံ၀ရတရား" ကို
"သံ၀ရသီလ" ဟုေခၚဆိုပါ၏။ "သံ၀ရသီလ ၅မ်ိဳး" ရွိပါေသးသည္။
(စကားမက်န္ရေစရန္ လို, တို,ရွင္း တင္ျပပါမည္။)
(က)ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ပညတ္အပ္ေသာ၀ိနညး္သိကၡာပုဒ္ မ်ားေစာင့္စည္းျခင္းကို
"ပါတိေမာကၡသံ၀ရ"ေခၚပါ၏။
(ခ)စကၡဳေၿႏၵ,ေသာတိေၿႏၵ စေသာ ဣေၿႏၵ(၆)ပါး ကိုေစာင့္စည္းျခင္း သတိ ကို "သတိသံ၀ရ"ေခၚပါ၏။
(ဂ)ပစၥည္းေလးပါးကိုဆင္ျခင္၍မွီ၀ဲသံုးေဆာင္ေသာ ဉာဏ္ ပညာ ကို "ဉာဏသံ၀ရ" ေခၚပါ၏။
(ဃ)ပူျခင္း၊ေအးျခင္းတို႔ကို သည္းခံျခင္း(အေဒါသ) ကို "ခႏၱီသံ၀ရ" ေခၚပါ၏။
(င)စိတ္၌ျဖစ္ေပၚလာေသာ ကာမ၀ိတက္ကိုသာယာမေနဘဲ ခ်က္ခ်င္းပယ္ေဖ်ာက္ရန္
ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈကို "၀ီရိယသံ၀ရ"ေခၚပါ၏။ ဤသည္တို႔က
(သံ၀ရသီလ)အုပ္စု၀င္ငါးမ်ိဳး ပင္ျဖစ္ပါ၏။
(၄)အ၀ီတိကၠ သီလ ဆိုသည္က သီလေဆာက္တည္ၿပီးေသာအခါ ကိုယ္,ႏႈတ္ တို႔ျဖင့္
ကာယကံ၊၀စီကံ တို႔ကို မလြန္က်ဴးျခင္း ကုသိုလ္စိတၱဳပါဒ္ ကိုေခၚျခင္းျဖစ္ပါ၏။
"သီလ၏အက်ိဳးကား အဘယ္နည္း"ဟုေမးလာ သည္ရွိေသာ္ - "သီလ"သည္
"စိတ္ႏွလံုးသာယာခ်မ္းေျမ႕ျခင္းအက်ိဳး၊စိတ္ႏွလံုးခ်မ္းသာေအးျမျခင္း အာနိသင္ရွိ၏"ဟု
"အရွင္အာနႏၵာ"ကို "ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားရွင္" ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ဖူးပါသည္။
"သီလႏွင့္ ျပည့္စံုရျခင္း ၏ အက်ိဳး(၅)ပါး"ကို မူ "သူၾကြယ္"တို႔အား ေဟာေျပာခဲ႔သည္ဟု
ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္ ကဆိုပါ၏။
(၁)သီလႏွင့္ျပည့္စံုသူသည္ မေမ႔မေလ်ာ့ျခင္းအေၾကာင္းေၾကာင့္ ႀကီးစြာေသာစည္းစိမ္ကိုရ၏။
(၂)သီလႏွင့္ျပည့္စံုသူ၏ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာ သတင္းသည္ ျပန္႔ႏွံ၍တက္၏။
(၃)သီလ ႏွင့္ျပည့္စံုသူသည္ မင္း၊သူၾကြယ္၊ရဟန္း စသည့္ မည္သည့္ပရိတ္သတ္တြင္မဆို
ရဲရဲရင့္ရင့္၊ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းကင္းစြာ က်က္သေရမဂၤလာရွိသည့္ ရႊင္လန္းေသာမ်က္ႏွာျဖင့္
ခ်ဥ္းကပ္ရ၏။
(၄)သီလရွိသူသည္ မေတြမေ၀၊ၾကည္ၾကည္လင္လင္ မိမိျပဳထားေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ တို႔ကို
ထင္ျမင္၍ ေသရ၏။
(၅)ကိုယ္ခႏၶာေၾကြပ်က္၍ ေသၿပီးသည့္ နတ္ျပည္ေလာက သို႔ မခၽြတ္ ေရာက္ရ၏။
(ဒီဃနိကာယ၊မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္)
ဣၿႏိၵယ သံ၀ရသီလ သိလိုသည့္ "ဣၿႏိၵယ သံ၀ရသီလ" အေၾကာင္းကို ဆက္ပါမည္။
အဓိပၸါယ္ ရွင္းပါမည္။ သည္းခံဖတ္ပါ။
"ထို ရဟန္း သည္ မ်က္စိျဖင့္ "ရူပါရံု" ကို ျမင္၍ "နိမိတ္အမွတ္ ကိုယူသည္မျဖစ္"
("နိမိတ္ အမွတ္ယူသည္မျဖစ္"ဆိုသည္မွာ မိန္းမ၊ေယာက္်ားဟု သိေသာ အသြင္သ႑ာန္
အမွတ္နိမိတ္၊"ရာဂ" ျဖစ္ေစသည့္ သုဘနိမိတ္၊ "ေဒါသ" ျဖစ္ေစသည့္ မေကာင္းနိမိတ္
စသည့္ ကိေလသာပြားေၾကာင္း နိမိတ္အမွတ္ကို မယူ။
"မ်က္စိျဖင့္ျမင္ သည့္အတိုင္းပကတိသာ တည္သည္" ဟုဆိုလုိပါ၏)
"ေျခ၊လက္ အဂၤါ စေသာ အႏုဗ်ဥၨန ကို ယူသည္မျဖစ္" ("အႏုဗ်ဥၨန ကို ယူသည္မျဖစ္"
ဆိုသည္မွာ ကိေလသာတို႔ကို အစဥ္မျပတ္၊ အထပ္ထပ္၊အဖန္ဖန္ထင္ရွားေအာင္ျဖစ္ေစ
တတ္ေသာ "အႏုဗ်ဥၨန"ဟုေခၚသည့္ "ေျခ၊လက္-အမူအရာ၊ ၿပံဳးျခင္း၊ရယ္ျခင္း၊ေျပာျခင္း၊
ၾကည့္ျခင္း" စသည္တို႔ကို အမွတ္မယူပဲ ထို "ကိုယ္ကာယ၌ ဆံပင္၊ေမႊးညွင္း စသည့္
အစု သာ ရွိသည္" ဟု မွတ္ယူျခင္း ကိုဆိုလိုပါ၏)
"စကၡဳေျႏၵ ကိုေစာင့္စည္းျခင္းေၾကာင့္ ယုတ္မာသည့္ အကုသိုလ္ တရားတို႔
မလိုက္ၾကကုန္၊ထိုသို႔ စကၡဳေျႏၵ ကိုေစာင့္ေရွာက္၍က်င့္၏ ။
စကၡဳေျႏၵ ကို ေစာင့္စည္း ပိတ္ဆို႔ျခင္း သို႔ေရာက္၏"
("စကၡဳေျႏၵ ကိုေစာင့္ေရွာက္ပိတ္ဆို႔ျခင္းငွာက်င့္၏" ဆိုသည္မွာ စကၡဳေျႏၵ ဟူေသာ
တံခါးေပါက္ကို "သတိ"ဟူေသာ တံခါးရြက္ျဖင့္ ပိတ္ဆို႔ျခင္းငွာက်င့္ ၏ ဟု ဆိုလိုပါ၏။)
("စကၡဳေျႏၵ ကိုေစာင့္ေရွာက္ပိတ္ဆို႔ျခင္းသို႔ေရာက္၏" ဆိုသည္မွာ စကၡဳေျႏၵ အမည္ရသည့္
စကၡဳပသာဒ၏ေစာင့္စည္းျခင္း၊ မေစာင့္စည္းျခင္း ကားမရွိေခ်။အေၾကာင္းမွာ
စကၡဳပသာဒ ကိုအမွီျပဳ၍ "သတိ"သည္လည္းေကာင္း၊"သတိလြတ္ေသာသူ၏အျဖစ္"သည္
လည္းေကာင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။)
"ထို႔အတူ နားျဖင့္ အသံကိုၾကား၍ နိမိတ္အမွတ္ကိုယူသည္မျဖစ္ … ေစာင့္စည္း
ပိတ္ဆို႔ျခင္းသို႔ေရာက္၏။
ႏွာေခါင္း ျဖင့္ အန႔ံကိုနမ္းရႈ၍ နိမိတ္အမွတ္ကိုယူသည္မျဖစ္ … ေစာင့္စည္း
ပိတ္ဆို႔ျခင္း သို႔ေရာက္၏ ။
လွ်ာ ျဖင့္ အရသာ ကို လ်က္ ၍ နိမိတ္အမွတ္ကိုယူသည္မျဖစ္ … ေစာင့္စည္း
ပိတ္ဆို႔ျခင္း သို႔ေရာက္၏ ။
ကိုယ္ ျဖင့္ ေဖာ႒ဗၺာရံု ကိုေတြ႕ထိ ၍ နိမိတ္အမွတ္ကိုယူသည္မျဖစ္ … ေစာင့္စည္း
ပိတ္ဆို႔ျခင္း သို႔ေရာက္၏ ။
စိတ္ ျဖင့္ အာရံု ကိုၾကံသိ ၍ နိမိတ္အမွတ္ကို ယူသည္မျဖစ္ … ေစာင့္စည္း
ပိတ္ဆို႔ျခင္း သို႔ေရာက္၏ ။
"ဣၿႏိၵယသံ၀ရ သီလ" သည္ "သတိ" ေၾကာင့္ ၿပီးျပည့္စံုႏိုင္၏။ အေၾကာင္းမွာ သတိ သည္
ေစာင့္ေရွာက္စိုးအုပ္ သိမ္းဆည္းအပ္သည္ျဖစ္၍ သတိၿမဲစြာတည္သည္ျဖစ္ေသာ္
စကၡဳ စေသာ ဣေျႏၵ တို႔မွာ အဘိဇ်ၥာ,ေဒါမနႆ,စသည့္ ကိေလသာတရားတို႔ မတိုးမ၀င္
အစဥ္မလိုက္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ေပတည္း။
"အို..ရဟန္းတို႔ ..။ အလွ်ံေျပာင္ေျပာင္ ေတာက္ေလာင္လွ်က္ရွိေသာ ေလာေလာပူ သည့္
သံေခ်ာင္းျဖင့္ မ်က္စိ တည္း ဟူေသာ စကၡဳေျႏၵ ကို ထက္၀န္းက်င္မွ လွည့္ပတ္၍ေမႊျခင္းသည္
ျမတ္လွေခ်ေသး၏။ စကၡဳ၀ိဉာဏ္ ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ရူပါရံု တို႔ ၌ ကိေလသာတို႔ကို
အစဥ္ပြားေစေအာင္ မိန္းမ၊ေယာက္်ား စသည့္ နိမိတ္ အမွတ္ ကို ယူျခင္းသည္ မျမတ္ေခ်သာတည္း"
စေသာနည္းျဖင့္ "အာဒိတၱေဒသနာ"ကို "ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား" ေဟာၾကားေတာ္မူ ပါသည္။
သို႔အတြက္ ဤေဒသနာေတာ္ကိုအစဥ္ေအာင္းေမ့၍ ရူပါရံု အစရွိ ကုန္ေသာ အာရံုတို႔၌
သုဘနိမိတ္ စသည္ကို စကၡဳဒြာရ စသည္တို႔မွ ျဖစ္ေသာ ေဇာ,၀ိညာဏ္, တို႔၏ အဘိဇ်ၥာ စသည္တို႔က
အစဥ္ လိုက္၍စၥြဲလန္းျခင္း ကို မေမ႕မေလ်ာ့့၊မေပါ့မလစ္ေသာ သတိျဖင့္ တားျမစ္ကာ
"ဣေျႏၵ သံ၀ရသီလ"ကို ေကာင္းစြာျပည့္စံုေစအပ္၏။
*******************************************
"ဣၿႏိၵယသံ၀ရ သီလ ကို ေစာင့္စည္းေသာ စံျပ ပုဂၢိဳလ္မ်ား"
၁။ အရွင္၀ဂႌသ မေထရ္
ရဟန္းျပဳသစ္စျဖစ္ေသာ "၀ဂႌသ မေထရ္" သည္ ဆြမ္းခံၾကြစဥ္
အလြန္လွပေသာမိန္းမတစ္ဦးကိုျမင္၍ တပ္မက္ျခင္းရာဂ ျပင္းစြာ ျဖစ္ေပၚ၏။
ထိုအခါ "အရွင္အာနႏၵာမေထရ္" အား ဤသို႔ေလွ်ာက္၏။
"အရွင္အာနႏၵာ ဘုရား- အကၽြႏ္ုပ္ကို ကာမရာဂ ဟူသည့္ မီးျပင္းသည္
အတင္းေလာင္ၿမိဳက္ပါ၏။ အကၽြႏ္ုပ္၏စိတ္ကို ေတာက္ေလာင္၍ေနပါ၏။
ေတာင္းပန္ပါသည္။ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ ရာဂမီးေတာက္
ေပ်ာက္ပ်က္ၿငိမ္းေအးေၾကာင္း ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါဘုရား"
"အရွင္အာနႏၵာ" က ဤသို႔ညႊန္ၾကား၏။
"အို ..ငါ့ရွင္ ၀ဂႌသ ၊ အမွတ္သညာ၏ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္
သင္၏စိတ္ ကို ရာဂမီးသည္ ဖိစီးေတာက္ေလာင္ေခ်၏။
ရာဂစိတ္ျဖစ္ေပၚေစသည့္ အာရံုနိမိတ္ကို က်ဥ္ဖယ္ပါေလာ့။
မတင့္မတယ္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ ဟု ေအာက္ေမ့ေသာ အသုဘ ဘာ၀နာ ကို
ပြားမ်ားေလာ့။ သင့္ စိတ္ကို တစ္ခုတည္းေသာ အသုဘအာရံု၌
ေကာင္းစြာတည္ထား ပါေလာ့၊ ေတဘူမိက သခၤါရတရား တို႔ကို
သူစိမ္းျပင္ပ အစိုးမရေသာ တရားတို႔ ဟူ၍ ရႈေလေလာ့။
အတၱ ဟူ၍ မရႈေလ ႏွင့္။ အလြန္တန္ခိုးႀကီးေသာ ရာဂမီးကို
ၿငိမ္းေအးပါေစေလာ့။ အဖန္ဖန္ မေလာင္ကၽြမ္းပါေစလင့္"
အရွင္၀ဂႌသ မေထရ္ သည္ ရာဂ ကိုပယ္ေဖ်ာက္၍ ဆြမ္းခံ လွည့္လည္ ေလ၏။
၂။ အရွင္ စိတၱဂုတၱ မေထရ္
သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံ ၊ကုရ႑က လိုဏ္ႀကီး ၌ "၀ိပႆီ,သိခီ"အစရွိေသာ
ဘုရားရွင္(၇)ဆူတို႔၏ေတာထြက္ခန္း ကို ပန္းခ်ီေဆးေရးထားသည္ဆို၏။
အာဂႏၱဳ ရဟန္းတို႔က ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ရွိလွည့္လည္လာသည့္အခါ
ထူးျခားေကာင္းမြန္သည့္ ထို ပန္းခ်ီကားမ်ားကိုေတြ႕ေသာၾကေလ၏။
"အရွင္ဘုရား-ေဆးေရးပန္းခ်ီကားေတြက ႏွလံုးေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္
လွပဆန္း ၾကယ္ပါေပ၏"ဟု ထို လိုဏ္ဂူ၌သီတင္းသံုးသူ"အရွင္ စိတၱဂုတၱ မေထရ္"
ကို ေလွ်ာက္ထားၾက၏။
"ငါ့ရွင္တို႔-အႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္တို႔ ကာလပတ္လံုး ငါသည္ ဤလိုဏ္ဂူ ၌
ထိုပန္းခ်ီကားမ်ားရွိသည္ကို မသိေပ။
ယခုမ်က္စိေကာင္းလွေသာ ငါ့ရွင္တို႔ကို အမွီျပဳ၍သိရေပ၏"ဟု
မေထရ္ႀကီး က ဆိုပါသည္။ မေထရ္ႀကီးသည္ ဤမွ်ၾကားျမင့္စြာေနပါေသာ္လည္း
မ်က္စိ ကိုဖြင့္၍ လိုဏ္ဂူႀကီးကို မၾကည့္ဖူးေခ်။
ထိုအတူ -မေထရ္ႀကီး သည္ "ဘုရင္မင္းတရားႀကီး" က ရွိခိုးသည္ျဖစ္ေစ၊
"မိဖုရားႀကီး"က ရွိခိုးသည္ျဖစ္ေစ၊ "သုခိေဟာတု မဟာရာဇ
(ဒကာေတာ္ မင္းႀကီး ခ်မ္းသာပါေစ)"ဟူ၍သာ ဆုေပးသည္ဆိုပါ၏။
ရဟန္းတို႔က-"အရွင္ဘုရား-မင္းႀကီး က ရွိခိုးသည္ျဖစ္ေစ၊မိဖုရား က ရွိခိုးသည္ျဖစ္ေစ
(သုခိေဟာတု မဟာရာဇ)ဟူ၍သာ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေတာ္ မူပါသနည္း ဘုရား"
"ငါ့ရွင္တို႔-ငါသည္ ဘုရင္မင္းႀကီးဟူ၍လည္းေကာင္း၊မိဖုရားႀကီး ဟူ၍လည္းေကာင္း
ပိုင္းျခားမွတ္သားျခင္းကိုမျပဳ "ဟု မေထရ္ႀကီး က မိန္႔ေတာ္မူပါ၏။
မေထရ္ႀကီးသည္ ကုရ႑ကလိုဏ္ဂူႀကီးထဲမွာပင္ မက်ိန္းစက္ေတာ့ဘဲ
ကမၼ႒ာန္းရႈမွတ္ေလရာ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္၌ အလံုးစံုေသာ ေတာင္ႀကီး
ကိုပဲ႔တင္ထပ္လ်က္ အရဟတၱဖိုလ္ သို႔ ေရာက္ပါ၏။
ထိုသို႔ ဣၿႏိၵယသံ၀ရ သီလ သည္ အရဟတၱ ဖိုလ္တိုင္ေအာင္
အက်ိဳးေပးႏိုင္သည့္အတြက္ အက်ိဳးလိုလားသူတို႔သည္-
(၁)ေတာ၀ယ္က်က္စား၍ ေတာ၌ေပ်ာ္ပါးေသာ ေမ်ာက္သတၱ၀ါ ကဲ႔သို႔ လည္းေကာင္း၊
(၂)ေတာအတြင္း၀ယ္ ေၾကာက္လန္႕ျခင္းျပင္းစြာတုန္လႈပ္လ်က္ေနေလ့ရွိေသာ
သားသမင္ ကဲ႔သို႔လည္းေကာင္း၊
(၃)မိဘေဆြမ်ိဳး အားကိုးရာမဲ႔ျဖစ္၍ ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ေသာ
ကေလးသူငယ္ကဲ႔သို႔လည္းေကာင္း၊
ကလိန္းကလက္ ငဲ႔ကြက္ၾကည့္ေမွ်ာ္ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီျခင္းမျဖစ္ရာ။
မ်က္စိ ကိုေအာက္သို႔ခ်ရာ၏။ရထားထမ္းပိုး တစ္ျပန္မွ်သာၾကည့္ေလ့
ရွိသည္ျဖစ္ရာ၏။ ေတာေမ်ာက္ ကဲ႔သို႔ လွ်ပ္ေပၚသည့္သေဘာရွိေသာ
စိတ္၏အလိုသို႔မလိုက္ရာ။
(၃) မဟာမိတၱ မေထရ္
သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံ၌ "မဟာမိတၱ မေထရ္"၏မယ္ေတာ္မွာ အဆိပ္ရွိသည့္
အသားမာနာ ေပါက္ေန၏။မယ္ေတာ္သည္ သမီးျဖစ္သူ ဘိကၡဴနီ အား
"အို-သခင္မ သင္၏ေမာင္ေတာ္ မဟာမိတၱေထရ္ ထံသို႔သြား၍
ငါ ၏ မခ်မ္းမသာျဖစ္မႈကို ေျပာၾကားၿပီးလွ်င္ ေဆးကိုေဆာင္ယူခဲ႔ေလာ့"ဟု
ေျပာဆို၏။
ထို ဘိကၡဳနီ သည္ မေထရ္ႀကီးထံသြား၍ မယ္ေတာ္ႀကီးမက်န္းမမာ အနာ
ေပါက္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားေသာအခါ မေထရ္ႀကီး က -
"ငါ သည္ ေဆးျမစ္မ်ားကိုစုေဖာ္၍ ေဆးေဖာ္နည္းကိုမသိနားမလည္ပါ။
သို႕ေစကာမူ ေဆးနည္းကို ငါ ေျပာၾကားေပအံ့။
ငါ သည္ ရဟန္းျပဳသည့္အခါ ကာလ မွစ၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္
ေလာဘ ႏွင့္တကြျဖစ္ေသာစိတ္ ျဖင့္ ဣေျႏၵသံ၀ရသီလ ကိုခ်ိဳးေဖာက္၍ မိန္းမတို႔
၏ အဆင္းရူပါရံု ကိုမၾကည့္ခဲ႔စဖူး။
ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ ငါ၏ မယ္ေတာ္ ခ်မ္းသာ သည္ျဖစ္ပါေစသတည္း။
သင္ သည္ မယ္ေတာ္ထံသြား၍ ငါ ၏ သစၥာစကားကိုဆို၍ မယ္ေတာ္၏
ကိုယ္ကိုပြတ္သပ္ေလေလာ့"ဟု ဆိုပါ၏။
ထို ဘိကၡဳနီ သည္ မယ္ေတာ္ထံသြား၍ သစၥာစကားဆိုေလရာ
ထိုစကားကိုၾကားသည့္ခဏ၌ပင္လွ်င္ အသားမာ နာသည္ေရျမဳပ္စိုင္ကဲ႔သို႔
ေၾက ပ်က္၍ ေပ်ာက္ကင္းသြားပါေလ၏။
ဤမွ်ဆိုလွ်င္ "ဣၿႏိၵယသံ၀ရ သီလ"အေၾကာင္း သိတန္သေလာက္ သိၿပီဟု မွတ္ယူပါသည္။
(ဓမၼမိတ္ေဆြ "ညီငယ္ ကိုေကာင္းဆု(Kaung Su)" သို႔ အမွတ္တရ ရွိေစဖို႔ )
မွီခိုရာက်မ္းကိုး-
-"၀ိသုဒိၶမဂ္ အလင္းျပ နိဗၺာန္လမ္းမႀကီး"
(ပထမတြဲ)(ေဒါက္တာ မင္းတင္မြန္၊[မဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ])
ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
သင့္ကလ်ာဏ မိတၱ
(ည.ည.တ)
nyinyitindrums@gmail.com
ဗုဒၶကမာၻဆိုက္မွ
