ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူစဥ္က ျဖစ္၏။ တစ္ေန႔ သုမနမင္းသမီးသည္ အၿခံအရံမ်ားႏွင့္အတူ ဘုရားရွင္ထံသုိ႔ အဖူးေမွ်ာ္ ေရာက္ရွိလာၿပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား မိမိသိလုိသည့္ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။
(သုမန)
“အရွင္ဘုရား…
သာသနာေတာ္မွာ တူညီတဲ့ သဒၶါ၊ တူညီတဲ့ သီလ၊ တူညီတဲ့ ပညာ ရွိတဲ့ ဘုရားတပည့္
ႏွစ္ဦးရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါစုိ႔ဘုရား..။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာ
တူေပမယ့္ တစ္ဦးက ေပးလွဴတတ္ၿပီး တစ္ဦးက မေပးလွဴတတ္ပါဘူးဘုရား။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး
ေသဆုံးတဲ့အခါ ႏွစ္ဦးလုံး သုဂတိနတ္ျပည္ကုိ ေရာက္ၾကပါတယ္။ နတ္ျဖစ္ၾကတဲ့
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ထူးျခားကြာျခားမႈ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိႏုိင္ပါသလား၊ ဒါမွမဟုတ္
ထူးျခားမႈမရွိ အက်ိဳးေပး အတူတူပဲ ျဖစ္ပါသလားဘုရား..”
(ျမတ္ဗုဒၶ)
“သုမန…
ထူးျခားကြာျခားခ်က္ ရွိပါတယ္၊ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာတူေပမယ့္ အလွဴဒါန
ေပးလွဴတတ္တဲ့သူဟာ မေပးလွဴတတ္တဲ့ သူထက္ နတ္အသက္၊ နတ္အဆင္း၊ နတ္ ခ်မ္းသာ၊ နတ္
အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ၊ နတ္ရဲ႕ အစုိးရျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားငါးပါးမွာ
သာလြန္ၿပီး မေပးလွဴတတ္တဲ့သူကုိ ဒီငါးပါးနဲ႔ လႊမ္းမုိးႏုိင္ပါတယ္..”
(သုမန)
“အရွင္ဘုရား…
ဒီလုိ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာတူၿပီး အလွဴဒါနပုိင္းမွာ ကဲြျပားသြားတဲ့
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ နတ္ျပည္ကေနစုေတၿပီး လူ႔ျပည္မွာ ျဖစ္တယ္လုိ႔
ဆုိပါစုိ႔ဘုရား..။ လူျဖစ္လာတဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ရဲ႕ ထူးျခားကဲြျပားမႈေရာ
ရွိႏုိင္ပါသလား…၊ ဒါမွမဟုတ္ ကဲြျပားမႈမရွိ အတူတူပဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလားဘုရား…”
(ျမတ္ဗုဒၶ)
“သုမန…
ထူးျခားကြာျခားခ်က္ ရွိပါတယ္၊ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာတူေပမယ့္ အလွဴဒါန
ေပးလွဴတတ္တဲ့သူဟာ မေပးလွဴတတ္တဲ့ သူထက္ လူ႔အသက္၊ လူ႔အဆင္း၊ လူ႔ခ်မ္းသာ၊ လူ႔
အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ၊ လူရဲ႕ အစုိးရျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားငါးပါးမွာ
သာလြန္ၿပီး မေပးလွဴတတ္တဲ့သူကုိ ဒီငါးပါးနဲ႔ လႊမ္းမုိးႏုိင္ပါတယ္..”
(သုမန)
“အရွင္ဘုရား…
တကယ္လုိ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ လူ႔ေဘာင္ကထြက္ၿပီး ရဟန္း၀တ္သြားၾကတယ္
ဆုိ႔ပါစုိ႔ဘုရား..။ ရဟန္းျဖစ္လာတဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ထူးျခားကဲြျပားမႈ
ကြာျခားခ်က္ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိႏုိင္ပါသလား…၊ ဒါမွမဟုတ္ ထူးျခားမႈမရွိ အတူတူပဲ
ျဖစ္ႏုိင္ပါသလားဘုရား..”
(ျမတ္ဗုဒၶ)
“သုမန…
ထူးျခားမႈ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္၊ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာ တူၾကေပမယ့္ အလွဴဒါနကုိ
ေပးလွဴတတ္တဲ့သူဟာ ရဟန္းဘ၀မွာလည္း ဆြမ္းသကၤန္းေက်ာင္းေဆး ပစၥည္းေလးပါးမွာ
မိမိက အထူးလုိက္ၿပီး ရွာေဖြအလွဴခံစရာ မလုိဘဲ အမ်ားအားျဖင့္ လူဒကာ၊
ဒကာမမ်ားရဲ႕ ေတာင္းပန္မႈျဖင့္သာ သကၤန္းကုိ သုံးေဆာင္ရပါတယ္၊
လူဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားမႈျဖင့္သာ ဆြမ္းကုိ သုံးေဆာင္ရပါတယ္၊
လူဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားမႈျဖင့္သာ ေက်ာင္းကုိ
သုံးေဆာင္ရပါတယ္၊ လူဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားမႈျဖင့္သာ
ေဆးပစၥည္းကုိ သုံးေဆာင္ရပါတယ္၊ အတူေန သီတင္းသုံးေဖာ္တုိ႔ရဲ႕
ႏွစ္သက္လုိလားဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာတုိ႔နဲ႔
ပူေဇာ္ဆက္ဆံမႈကုိသာ ခံယူရတတ္ပါတယ္၊ ဒီငါးမ်ိဳးဟာ အလွဴဒါန ေပးလွဴတတ္တဲ့သူရဲ႕
အားသာခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္…”
(သုမန)
“အရွင္ဘုရား…
အကယ္၍ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ ရဟႏၲာအျဖစ္ကုိ ရရွိခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိၾကပါစုိ႔ဘုရား..။
အဲဒီရဟႏၲာ ဘ၀မွာလည္း ထူးျခားကဲြျပားမႈ ျဖစ္ႏုိင္ပါေသးလားဘုရား…”
(ျမတ္ဗုဒၶ)
“သုမန
ကိေလသာကုန္ခမ္းၿပီး ရဟႏၲာျဖစ္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူတုိႏွစ္ဦးမွာ တစ္ပါးရဲ႕
ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ အရဟတၱဖုိလ္နဲ႔ တစ္ပါးရဲ႕ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ
အရဟတၱဖုိလ္တုိ႔ရဲ႕ ထူးျခားကဲြျပားမႈ မရွိေတာ့ပါဘူး၊ အရဟတၱဖုိလ္ အရာမွာေတာ့
အတူတူပဲ ျဖစ္ပါ့တယ္…”
ဤကာား သုမနမင္းသမီး အေမးႏွင့္ ဘုရားရွင္တုိ႔၏ အေျဖမ်ားပင္ ျဖစ္ပါ၏။
ထုိအေျဖကုိ ၾကားနာရသည့္အခါ သုမနမင္းသမီးက ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား
“အရွင္ဘုရား…
အံ့ၾသဖြယ္ပါပဲ ဘုရား၊ အလွဴဒါနဟာ တကယ့္ကုိပဲ ျပဳလုပ္ဖုိ႔
သင့္တဲ့ကုသုိလ္ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား၊ အလွဴဒါန ကုသုိလ္ေကာင္းမႈဟာ
နတ္ျဖစ္သူကုိလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္၊ လူျဖစ္သူကုိလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္၊
ရဟန္းျဖစ္သူကုိလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္တယ္ဆုိတာ အမွန္ပါပဲဘုရား…”
ဟု အားရ၀မ္းသာ ေလွ်ာက္ထား၏။
ထုိအခါ ျမတ္ဗုဒၶက သုမနမင္းသမီး၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ မွန္ကန္ေၾကာင္းမိန္႔ေတာ္မူကာ ေအာက္ပါတရားစကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။
♦
“ေလာက၌ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္သြားေသာ အညစ္အေၾကးကင္းေသာ လမင္းသည္ အလုံးစုံေသာ
ၾကယ္တာရာ အေပါင္းတုိ႔ကုိ အေရာင္အလင္းျဖင့္ သာလြန္၍ တင့္တယ္သကဲ့သုိ႔
ထုိ႔အတူပင္ ေလာက၌ သီလႏွင့္ျပည့္စုံ၍ သဒၶါတရားရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္
ႏွစ္ေျမာ၀န္တုိျခင္း ရွိသူအားလုံးကုိ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းျခင္းျဖင့္
သာလြန္တင့္တယ္ေပ၏။
♦
လွ်ပ္စစ္ပန္းႏြယ္ရွိသည့္ အရာမကေသာ တိမ္ထြတ္တိမ္ေတာင္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ
မုိးသည္ ၾကည္းကုန္းေျမကုိလည္းေကာင္း၊ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းေျမကုိလည္းေကာင္း၊
ထစ္ခ်ဳံးရြာသြန္းလ်က္ ျပည့္ေစသကဲ့သုိ႔ ဤအတူသာလွ်င္ ေသာတာပတၱိ
ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တပည့္သာ၀ျဖစ္သည့္ ပညာရွိသည္
ႏွစ္ေျမာ၀န္တုိသူကုိ အေၾကာင္းငါးမ်ိဳးတုိ႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏုိင္၏။
♦
ထုိသူသည္ စင္စစ္ ေပးလွဴအပ္ေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔က
ေထာက္ပံ့တင္ပုိ႔အပ္သည္ျဖစ္၍ အသက္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အျခံအရံ
အေက်ာ္အေစာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္အဆင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ခ်မ္းသာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ေလာက၀ယ္ နတ္ျပည္ေလာက၌ ၀မ္းေျမာက္ရေလသတည္း..”
မွီျငမ္းကိုးကား
"အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ ပဌမပဏၰာသ၊ သုမန၀ဂ္၊ သုမနသုတ္"
မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး)